Taana(Tarhana) : İhtiyaca göre hazırlanan yoğurdun içine domates, soğan, yeşil acı biber (yuvarlak kırmızı ingiliz biberi), tuz dereotu,nohut,konarak yaklaşık bir hafta bekletilir. Bekletilen karışım un ve nişasta ile yoğrularak hamur elde edilir. Üstü kapatılarak kıvamı gelinceye kadar dinlendirilir. Kıvamı gelen hamur ufak parçalara bölünerek bez üzerine dökülür ve güneşte kurutulmaya bırakılır. Kurutulduktan sonra elle ovularak kum haline getirilir. Tarhana eleği ile elenerek bez torbalara konarak saklanır.

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

Makane(Makarna) : Yeteri kadar un elenir. Su,tuz ve yumurta ile karılır. Pazılandıktan sonra gaselenmemesi için üzeri yaş bezle örtülür. Yaklaşık yarım saat sonra 1,5 - 2 cm. kalınlığında ve 40 - 50 cm çapında açılır. Kuruması için bezlere serilir. Alt-Üst yapılarak iyice kurutulur. Kuruyan hamurların beşi üstüste konur, tam ortasından ikiye bölünür ve iki yarım daire tekrar üstüste konur. 10-12 mm eninde ve 20 cm. uzunluğunda çubuklara bölünür. 10 Katlı hamur desteleri muntazaman dikkatlice ve istenilen kalınlıkta kesilir. Çarşaflara serilerek Güneş görmeden 15 gün kadar kurutulur. Kalburda çalkalanır, bez torba içine konularak torbalanır ve rutubet olmayan uygun ortamda saklanır.  Makane kesimi akraba ve komşular arasında gubaşık(birbirine yardım etme) usulü ile   hanımlar tarafından yapılır.

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

Taana ve makane denince düven akla gelir. Gerçi günümüzde düven kalmadı. Düven şimdi sadece bir nostalji oldu.
Düven: Ekini (Buğday ve arpayı) danesinden ayırmak ve ekin saplarını saman haline getirmek için at,manda ve öküzle çekilen altında çakmak taşları olan bir alet. Çam ağacından kesilip yassı bir şekilde uzun ve geniş ve kalın  bir tahta haline getirilen düvenin altına çakmak taşları çakılır. Çakmak taşları çok sert ve keskindir.Eskiden traktör, patoz ve biçerdöğer yokken bütün işler insan ve hayvan gücüyle oluyordu.
Unun hikayesini kısaca anlatalım:
Taana ve makanenin ve bazlamanın ununu elde etmek için tarlada yetişmiş buğday biçilip harmana getirilir.  Çember şeklinde yere serilen buğday ve arpa saplarının üstünde hayvanlara bağlanmış düven ile daneler saplarından ayrılıncaya ve sapları da saman oluncaya kadar dönülür. İşler bittikten sonra harman yapılır ve rüzgarlı bir havada (Poyraz rüzgarında) savrularak daneler ve saman birbirinden ayrılır.

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

Bes Besleme : Bir yıl önceden genç bir sığır alınır veya evdeki tana ve düveden biri sığıra salınmayıp evde beslenir. Semirmesi için yiğintisinin cinsine ve miktarına göre dışarıdan da takviye yapılır. Temizliğine dikkat edilir. Sonbahar sonunda Kasım veya Aralık aylarında kesilir. Parçalandıktan sonra, etler kemiklerden ayrılır. Yağlar ayrı bir kazanda pişirilip eritildikten sonra gakırdakları süzülür, yeteri kadar gaplara konularak "Donya" yapılır.

Kaburga, kol ve bacak etleri iyice temizlenmez. Parçalanarak salamura yapılır. Bir müddet tuz içinde kaldıktan sonra iple asılarak kurutulur. Kışın ıslandıktan sonra yemeklere katılır veya fırında pişirilir.
 

Gavurma : Yağlı etler kıyma makinesinde çekildikten sonra büyükçe bir bakır kazana atılarak tuz katılıp iyice pişirilir ve gavurma yapılır. Ateşten indirildikten sonra genişçe kaplara dökülür. Donmaya bırakılır. Kışın çorbalara, yemeklere, ekmeklere katılır, tavada eritilerek katık yapılır.

Mumbar : Bağırsaklar temizlenerek mumbar (sucuk) yapılacak hale getirilir. Fazlası şişirilerek kurutulup saklanır. Mumbarlık et el makinesinde çekilerek ekmek teknesinde toplanır. Sarımsak, soğan, kimyon, tuz, karabiber, kırmızıbiber katılarak hamur karar gibi iyice yoğrulur ve bir müddet bekletilir. Kıvamını ve tadını sınamak için manduzda köfte yapılır. Önceden hazırlanan bağırsaklar patlatılmadan ve içinde hava boşluğu kalmadan uygun bir aparat takılmış kıyma makinesiyle doldurulur. 30-40 cm arasında doldurulduktan sonra iki taraflı iple boğdurulur, oklanlara takılarak kedilerden ve gececilerden korumak için uygun bir yere asılır. Suyunu çektikten sonra birkaç günde bir yorgan iğnesi ile veya şiş ile iğnelenir. Oklava ile sıkıştırılarak yassılaştırılır.

​

​

​

​

​